myluckyheartstories

Chapter 1: Circle of Friends

“Good morning class!” masayang bati ng professor namin.

Tss. Anong masaya sa morning? Jusko midterms na namin ngayon ibig sabihin HELL WEEK ‘to!

T__T Puro review, review, review! Walang katapusang review! Grabe mapupudpod na yung utak ko!

Oh well ano pa nga ba ang magagawa ko eh hamak na scholar lang ako dito sa mamahaling school na ito. Kapag nagbagsak ako ng isang subject kick out na agad ako.

“I’ll check the attendance first before I give you your test papers.”

Kahit wag mo nang ibigay! Hahaha kidding!

Medyo matagal pang matatawag pangalan ko. Nagsisimula kasi sa “P” yung surname ko.

Sumandal na lamang ako sa upuan ko at humalukipkip habang hinihintay ang pagtawag sa akin.

“Ms. Jayah Cardona.”

“Here.” masiglang wika ni Jayah. Isa siya sa circle of friends ko. Matalino rin yan at hardworking pero sa mga kaibigan ko eh siya na ang masasabi kong sosyal. Mayaman kasi ang pamilya nila at lahat ng mga gamit niya eh may mga signature. Basta yung mga mamahalin. Perfectionist din ang bruhang yan! Haha

Nga pala chika ko lang, may nanliligaw nga dyan eh. Ace player yata ng basketball team dito. Humahaba nga ang hair nyan eh! Dinaig ang gorgeous hair ko.

Syempre papatalo ba ako? Aba marami ring nanliligaw sa akin noh! Maganda kaya ako! But of course study first before anything! Tama ba?

“Ms. Andrea Del Bosque.”

“Here.” ito pa ang isa sa mga kaibigan ko. Si Andrea naman ang masasabi kong total opposite ni Jayah. Mayaman din ang babaeng yan pero simple lang siya. Hindi naman sa sinasabi ko na pangit ang masyadong sosyal pero mas prefer ko lang talaga ang mga simpleng bagay at tao. Nevertheless I love all of my friends despite their differences.

Nga pala may chika ulit ako. Huwag niyo sabihing chismosa ako ha? Di lang talaga ako madamot pagdating sa pamimigay ng infos! Haha. Anyway si Andrea eh patay na patay sa kaibigan nung nanliligaw kay Jayah. O di ba? Bagay talaga iyong dalawa na magkasama. Parehas kasing b-ball players ang mga gusto. Si Jayah kunwari at pakipot effect lang yan pero alam ko namang gusto rin niya yung nanliligaw sa kanya.

“Ms. Angeline Pavia.” sa wakas!

“Here.”

Grabe, kinakabahan na ako! Sana makasagot ako sa mga exams namin! >__<

Kumusta kaya si Mildred? Magkaiba kasi kami ng course eh......

“Mr. Levi Ramirez?”

“Here.”

Ramirez? As in Levi Ramirez??? Blocmate ko??? Seriously??? Yung napanood ko kanina sa t.v.? Yung tagapagmana raw ng RGC?

Oo, alam kong ang dami kong tanong sa buhay! Hahaha.

Dahil curiousity is killing me eh tiningnan ko na yung Levi Ramirez na nasa likod. Doon ko kasi narinig yung boses niya kaya alam kong nasa likod siya. Malay natin kapangalan lang pala niya di ba?

Pagkalingon ko ang siya namang pagtingin niya sa akin.

Uh-oh.

Siya nga. Yung gwapong nilalang na nakita ko sa t.v.

Yung mayabang...  -_-

Pagkatingin ko sa kanya ang siya namang pagtaas ng kilay niya at pagngisi niya.

May nakakatawa ba?

Oh well, kung ako ang tatanungin eh ako ang matatawa. Hindi kasi bagay sa kanya ang nagsusuplada. Itaas daw ba ang isang kilay niya. Aba eh kaya ko rin yan.

Bilang ganti eh tinaasan ko rin siya ng kilay. Yung tipong wagas na taas para maamaze siya.

Mukhang nagulat siya sa ginawa ko. Oha! Wala ka pala eh! Kung makaasta akala mo kung sino eh tagapagmana lang naman nung kumpanya ng pamilya niya. Tss.

Humarap na lang ulit ako sa harapan dahil naaalibadbaran na ako sa itsura niya.

Di pala siya gwapo sa personal -__- May effect lang sigurong ginamit sa t.v. para kunwari gwapo. Haaayyy iba na talaga nagagawa ng technology sa buhay ng tao.

“You may now pass the questionnaires.” masayang sabi ng aming professor.

Bakit ba ang saya nito? Kanina pa siya nakangiti. Sadista ba siya at ang saya-saya niyang makita kaming nahihirapan? Haaay nako ibang klase.

RIIIIIIIIINNNNGGGGG!!!!

Oh yes! I love that sound!!

Ang tagal kasing tumunog eh naiinip na ako kakahintay. Paano ba naman kasi akala ko mahirap yung exam eh mga 15 minutes ko nga lang sinagutan tapos na ako samantalang yung mga blocmates ko wala pa yata sa kalahati nung natapos ako.

Hahahaha PARTY PARTY NA!!!

Pagkaayos ko nang mga gamit ko eh lalabas na sana ako nang may biglang humarang sa daraanan ko.

“Miss Pavia, if I’m not mistaken, right?” tanong sa akin nung mayabang.

Ayy ang taray ni kuya feeling close. Kilala ko ba siya? Hindi kasi kami friends eh.

“Oh yes. You’re right. I’m Miss Pavia. So please excuse me.” sabi ko sa kanya at hinawi siya gamit ang aking mga kamay. Take note, MGA KAMAY. Matangkad po kasi siya, parang kapre lang! Wahahaha \\^o^//

“Tinatarayan mo ba ako kanina?” pagtatanong niya.

“Hindi.” tinatalbugan ko lang ang pagtaas mo ng kilay.

“So what’s with the face earlier? Nagpapapansin ka ba sa akin?”

Woooo!! Ang hangin! Grabe! Habagat ikaw ba yan?

“Ayy koya excuse me lang kung magpapapansin lang rin naman ako eh bakit sa’yo pa? Dami ko kayang crush dito kaya bakit ako magtyatyaga sa’yo? Uulitin ko lang ha baka kasi di mo narinig. EXCUSE ME!” naku ha naha-highblood ako sa kapreng ‘to!

Sa wakas ay nalampasan ko rin siya! Grabe lang hirap niyang hawiin.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“Sis, musta exam? Nakasagot naman ba?” tanong ni Mildred habang nilalamutak yung pagkain niya. Ano ba’to wala man lang kapoise poise kumain!

“Oo naman nakasagot siya! Siya nga yung unang natapos sa amin samantalang kami mga nganga!” sabi ni Jayah.

Kahit na ibang course si Mildred ay sa amin pa rin siya sumasabay kapag kakain ng lunch. Mas malala kasi siya kaysa sa akin. Ako aaminin kong suplada talaga ako kaya nga minsan napapaisip ako kung bakit may mga kaibigan akong nagagawang tiisin ako samantalang itong si Mildred eh suplada na nga, basag ulo pa! Yung tipong kahit babae yan eh may pagkatibo-tibo rin yan kaya nga walang nanliligaw dyan eh. But of course dahil maganda ako eh maganda rin siya. Saan rin lang naman manggagaling ang magandang genes di ba? Share share lang yan! Hahaha.

“Oo nga grabe! 15 minutes! Imagine, ang pang-isang oras na exam eh 15 minutes lang sa kanya! Ano bang utak meron kayo?” mahabang kwento ni Andrea.

“15 minutes? Tss...10 minutes nga lang ako eh.” sabi ng bruha kong kapatid.

Nalimutan ko bang sabihing mayabang din yan?

Hindi sa nakikipagkumpetensya ako sa kanya ha pero ganyan lang talaga kami, mga masyadong competitive. Pero kahit ganun I guess magandang bagay naman yan dahil parehas kaming nag-eexcel. Di katulad ng ibang masyadong competitive na puro salita nganga naman pagdating sa gawa.

Grabe, feeling ko pwede na akong magpreach sa ganda ng speech ko! Hahaha

Oh well, this is my world, these are my friends.

Need I say more?

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------