Chapter 9: Dubious
Neth’s POV
Hmm......ang
tagal bumalik ni Jane. Di kaya umuwi na siya? Pero imposible naman kasi nandito
pa yung bag niya sa upuan. Mga 30 minutes na akong nagsusulat. Tapos siguro mga
nasa 25% na yung nagagawa ko sa reflection paper na’to. Tiningnan ko ang relo
ko. TIME CHECK 6:00. This time check was brought to you by Neth’s wristwatch
made from divisoria! Hihi, nababaliw nanaman akoo! XD
Lumabas na
lang ako ng LC para hanapin si Jane. Eh kasi maggagabi na tapos si kuyang guard
pinapalayas na ako. Masyado raw akong hardworking. Si kuya talaga palalabasin
na lang ako nang-uuto pa! Haha.
Pero dyos ko
naman sa lawak nitong academy, saan ko naman kaya mahahanap si Jane? Yung
kambal naman nauna nang lumabas kanina kaya wala naman akong matanungan.
*Lakad*
*Lakad*
“You don’t
know anything. Just so you know, I’m not like those girls you’re comparing me
with. So you better not judge me just because of what you saw earlier.”
Jane? o__O
Antaray ume-english! Pero wait......sino kausap niya?
Nasa second
floor kasi ako tapos narinig ko yung boses ni Jane malapit sa may garden.
Tumabi ako sa may halaman na nakita ko sabay silip. Hehe naku-curious kasi ako.
Pagkasilip
ko.........
O__O
“Oh really?
Then tell me, if you happen to witness ‘that’ done by your bestfriend’s ex and
another friend of yours, what will you think of them?”
Eeehhh,
anubayan! Gusto ko na talagang umalis kaso nasa akin pa yung bag ni Jane.
Parang napakasensitive naman kasi ng pinag-uusapan nila. Yung tipong kelangan
talaga ng privacy? Tapos yung posisyon pa nila.....
>__<
(
--__--’)??? What to do?? What to do??
“I told you
wala nga lang yun! Bakit ba ayaw mong maniwala?! At isa pa bakit ba sa akin ka
nagagalit? Ako ba yung dahilan ng break-up nilang dalawa? Bakit ba ang hirap
mong umintindi?! Stupid ka ba?! Aarrrghhh you’re so stup—”
HALA,
sumabog na sa galit si Jane. Nakakatakot pala siyang magalit ano?
Neth, laging
itatak sa utak na wag na wag gagalitin si Jane.
Err....bakit
biglang tumahimik?
*silip
silip*
O__O
Waaahhhh!!!!!!
OHMAYGASH!!! SPG ITO!!!!!!!!
“Just shut
up. You’re so noisy for a girl. Tsk”
T__T Bakit
ba napunta ako sa sitwasyon na’to? Kung titingnan kasi parang spy ako dito sa
second floor na pasilip-silip.
Tapos
ano.....nakawitness ako ng ano......ng...... >__<
NG KISS!!
PUSANG GALA!!
-_-
Sumilip ulit
ako (LAST NA ‘TO PRAMIS!) tapos nakita ko na si Jane na lang pala yung nasa
baba, si ano naman....si....-_- di ko alam pangalan....basta yung bestfriend di
umano ni Phin eh naglalakad na palayo.
HAAYY BUTI
NAMAN!
Bumaba na
agad ako sa pinakamalapit na hagdanan tapos lumapit agad ako kay Jane. Nagulat
naman siya nang makita ako.
“Hala Neth
sorry! M-may nangyari kasi kaya....ayun natagalan. Sobrang tagal mo bang
naghintay?”
Habang
nagsasalita siya, pinagmamasdan ko naman siya. Yung mata niya pati ilong
namumula. Halata talagang galing siya sa iyak.
“De, ayos
lang. Ikaw? Ayos ka lang ba?”
Ewan ko pero
parang ito kasi ang tamang itanong. Tapos gusto ko siyang i-comfort. Kaya bago
pa siya makasagot, niyakap ko na lang siya tapos hinimas-himas ko ang likod
niya.
“Phin?” -Jane
Umalis naman
ako sa pagkakayakap tapos paglingon ko, nakita ko si Phin na................
......halata
sa mukha niya na galing din siya sa iyak pero punong-puno ng galit ang mga mata
niya. Ako naman tumabi kasi di ba, baka ayun mag-uusap sila.
Nagtititigan
lang sila. Si Jane nagtataka tapos si Phin....galit. Habang pinapakiramdaman ko
sila, napansin ko naman na ang kanang kamay ni Phin ay nakakuyom. Napatingin
ako kay Phin tapos........
“What are
you doing?” -Phin
-_-+ Di ba
obvious?
“Ikaw? Anong
balak mong gawin?”
Hindi ko
alam kung bakit o paano pero nakaramdam agad ako ng galit sa kanya.
Ibinaba ko
ng marahas ang kamay niya na hawak ko. Sasampalin kasi dapat niya si Jane pero
napigilan ko. Kung tutuusin, sobrang hirap talaga ng sitwasyon ni Jane, alam ko
yun dahil na rin sa naikwento niya sa akin kanina.
“Wala kang
kinalaman dito kaya bakit ka nangingialam?!”
This is not
the Phin I remembered na nakilala ko sa orphanage. Ibang-iba ang kaharap ko
ngayon.
“Oo wala nga
akong masyadong alam sa mga nangyayari. Oo di dapat ako nakikisawsaw sa
problema niyo. Pero yang pananakit mo lalo na sa kaibigan ko ang di ko gusto.
Di ko nga alam kung ano yung pinagdadaanan mo pero hindi naman yata tama na
idadaan mo lahat ng galit mo sa pananakit. Be mature Phin. College ka na. To
think na nagkaboyfriend ka na kaya naman mag-isip ka muna bago ka kumilos ng
padalos-dalos. One more thing, I just want you to know that you’re not the Phin
I used to know back in that orphanage. Isang beses lang kitang nakausap pero
alam kong mabait ka talaga. Pero mukhang nagkamali yata ako.”
And with
that, hinila ko na si Jane paalis sa lugar na ‘yon.
What have I
gotten myself into??
>__<
Di ko rin alam.
“N-neth....”
Hinihila ko
pa rin si Jane. Papunta na kami sa gate ng academy. Kailangan na rin umuwi nito
dahil madilim na, baka nag-aalala na rin si Liz sa kanya. Lagot ako dun pag di
ko pa pinauwi si Jane.
“Neth
sorry.”
“Ha?”
Eh? Bakit
siya nagso-sorry?
“Jay?”
Sabay naman
kaming napalingon sa tumawag.
“Kuya?” -Jane
Kuya ni
Jane? May kuya pala siya dito?
“Bakit pa
kayo nandito? Madilim na ah.”
“A-ano
kasi.....”
“Tinulungan
kasi niya akong tapusin yung reflection paper ko. Ngayon pa lang kami
natapos.” -ako
“Ah ganun
ba. Sige, hatid ko na kayo.”
“Wag na
kuya! Kaya na namin umuwi mag-isa. Di ba Neth?”
HALA bakit
ako tinatanong nito ni Jane?
“A-ah! O-oo
oo tama! hehe” Pasaway ‘to
si Jane siniko pa ako.
“Nah.
Ihahatid ko pa rin kayo. No buts Jay!”
Ang kulit ng
magkapatid na’to! Haha tatanggi pa kasi si Jane eh, yan tuloy. Bakit pala ‘Jay’?
Ayun,
hinatid kami ng kuya ni Jane. Actually di naman hinatid. Sinamahan lang niya
kaming sumakay ng jeep tapos nauna na akong bumaba nang malapit na ako.
“Neth thank
you. Ikukwento ko lahat sa’yo bukas.”
“Sige ayos
lang. Byebye! Ingat kayo.”
Tapos bumaba
na ako. Tumingin ako sa relo ko. T__T magse-7pm na. Paano pa ako
makakapagsimula ng part-time ko eh 9pm yung sara nun.
Wala akong
nagawa kundi ang pumunta sa grocery store. Nakakahiya naman kasi kung di ako
susulpot dun.
“Tito Jun!
Hala sorry po. May kinailangan po kasi akong tapusin sa school eh. 6pm na po
ako nakalabas ng academy.”
Yan ang
bungad ko kay tito. Sana wag siyang magalit......
“Ayos lang!
Ano ka bang bata ka, wag mo masyadong pagurin yang katawan mo. Tulad ng sabi
ko, pwede kang magsimula kung kailan ka na pwede. Kung gugustuhin mo rin naman,
pwede ring 6pm ka magsimula dito tapos hanggang 9pm na yun. Hanggang sa matapos
mo yung ginagawa mo sa school niyo.”
“T-talaga
po?”
Waaaahhh!!
Ang bait talaga ni tito!
“Oo naman!
Haha. Siya nga pala, tulungan mo pala akong maghanap ng mga gusto ring
magtrabaho dito. Yung dalawa kasi sa mga empleyado ko eh umalis at may mga
emergencies daw. Hindi naman ako makahindi. So habang wala sana sila eh
magandang may pumalit sa kanila. Temporary lang naman yun iha.”
Hmm...madali
lang naman pala yung pabor na hinihingi ni tito eh. Kering-keri ko yan!
“Ah sige po
Tito Jun! Keribels ko po yun!”
Sinimulan ko
na ang trabaho ko ngayong gabi. Wala rin naman kasi akong gagawin tapos yung
reflection paper ko naman sa school ko na gagawin.
“Php135.75
sir”
Binigay na
sa akin ng lalaki ang Php200 niya. Cashier girl pala ako ngayon haha. Kinakarir
ko na talaga yung pagpindot-pindot sa pindutan. XD Wahaha!
Pagkabigay
ko kay kuya ng mga pinamili niya, napadpad naman ang mga mata ko sa mukha niya.
Vargas boy?
Kinuha na
niya ang plastic na naglalaman ng mga pinamili niya, na napansin kong puro cup
noodles, at saka lumabas. Nakatungo kasi siya kaya di niya ako nakita. Naku dahil
sa Vargas boy na’to eh nagkaproblema ang dalawang babae sa kanya. Hmph, di
naman kagwapuhan!
Time check
9:00pm
Pinauwi na
ako ni tito tapos nagpasalamat pa. Dapat nga ako magpasalamat sa kanya eh!
Haayy grabe
nakakapagod ‘tong araw na’to pero masaya naman.
Dumaan ako
sa 7eleven at doon na ako kumain. Share ko nga pala, medyo tagilid ako
pagdating sa pagluluto kaya bumibili na lang ako sa mga stores. Hehe
(A/N: See
picture of Neth on the side.)
“Miss
Angel?”
Haay grabe,
naaalala ko si Jane. Nakakaawa talaga yung lovestory niya. Yung tipong ang saya
na nila ni Vargas boy noon tapos sa isang iglap nawala yung lalaki. Saklap
talaga. To think na may trauma pa siya nang mga panahong iyon. Sabi kasi niya,
may trauma raw siya, yung tipong takot siyang maiwanan.
“Miss
Angel?”
Minsan na
rin daw kasi siyang naiwanan at ang minsan pa na ‘yon ay isa sa mga worst
feeling na kailanman ayaw na raw niyang maranasan.
“Miss
Angel?”
HANUBAYUN?
SINO BA YUNG ‘MISS ANGEL NG MISS ANGEL’ NA YAN?! Nakita nang nag-eemote
ako dito eh. Ito namang Angel ayaw sagutin yung tumatawag. Bingi-bingihan lang
ang peg?!
*kulbit
kulbit*
Lumingon
naman ako sa kung sino man ang kumukulbit sa akin.
“Bakit po?”
“Miss Angel!
Buhay po kayo?!”
Eh????
“HA???”
“Miss Angel
grabe di po talaga ako makapaniwalang buhay po kayo!! Ang alam namin......”
Tapos bigla
niya akong niyakap. Waahhh!! Sino ba ‘tong nilalang na’to??
Tumayo ako
at dahan-dahang kinalas ang pagkakayakap niya.
“Wait! Wait
lang. Kalma okay?” Grabe naman kasi ‘tong si kuya kung makayakap eh di ko nga siya kilala.
“Kilala niyo
po ba ako?”
Tinanong ko
muna siya. Kailangan slowly but surely ang paraan ng pangangalap ng
impormasyon. Naalala ko kasi si Phin na napagkamalan rin akong Angel. Ain’t it
something, right? Pero grabe naman at may isa pa pala akong makikilala na taong
kilala yung......ako.
“Opo!
Kilalang-kilala ko po kayo! B-bakit? Di niyo na po ba ako naaalala? Pero anong
nangyari? Yung aksidente—”
“Pero,
sigurado ka bang ako yung Angel na sinasabi mo?”
Pag-iiba ko
sa usapan. Geez, ayoko munang buksan ang topic na iyon. Ni hindi ko pa nga
kilala itong taong nasa harapan ko.
At isa pa,
tama naman ang tanong ko hindi ba? Paano naman siya nakasisiguro na ako nga ang
Angel na sinasabi niya? Paano kung nagkataon lamang talaga na magkamukha kami
nun? Tapos parehas lang na nasangkot sa......aksidente?
“One thing’s
for sure. Merong scar sa noo si Angel sa taas ng kaliwang kilay niya.”
Weh?
Pero
wait........
Hinalungkat
ko kaagad ang bag ko’t kinuha ang salamin. Hindi naman kasi niya mahahalata
yung sinasabi niyang scar sa taas ng left eyebrow ko kasi naka-fullbangs kaya
ako!
Tiningnan
kong mabuti ang scar na tinutukoy niya. Hindi rin naman kasi ako masyadong
conscious sa itsurahin ko kaya hindi ko alam kung meron ba akong scar o wala.
Pagkatingin
ko, akala ko wala. Pero nang pagmasdan ko pa ito ng mabuti......
“Hala meron nga.”
“See? Di ako
pwedeng magkamali ano! Ilang taon tayong magkasamang lumaki tapos ano yun
makakalimutan kita nang ganun-ganun na lang?”
Nagtataka
naman ako sa isang ‘to. Kanina wagas ang pagiging magalang niya na may ‘po’
at ‘opo’ pa siyang nalalaman na akala mo naman matanda ang kausap eh
parehas lang naman yata kami ng edad nito! Tapos ngayon kung makipag-usap akala
mo close kami.
“Sigurado ka
bang ako yung Angel na tinutukoy mo? Di ka ba nagkakamali?”
Oo, alam
kong para akong sirang plaka na paulit-ulit sa pagtatanong. Masisisi niyo ba
ako eh biglaan ito! Actually sa mga panahon na’to kinakabahan na ako.
Kasi....baka.......
“Siguradong
sigurado. Bakit ba parang....ikaw ang di sigurado? Akala talaga namin wala ka
na. Tapos grabe! Dito pa talaga kita sa Maynila makikita.”
“Saan ka
nag-aaral?”
Ngayon ko
lang naalala, sobrang gabi na pala tapos may pasok pa ako bukas. Tulad ng sabi
ko, slowly but surely. Pwede ko naman siguro kausapin ‘tong lalaking ‘to
bukas....o kaya....kung kailan siya pwede.
“Ako? North
Oswald’s. Ikaw?”
Wow.
“Same here.
Err....a-ano.....ano pala pangalan mo?”
Sorry naman
daw. Eh sa hindi ko talaga siya maalala eh.
“Seriously
Angel, anong nangyari sa’yo? Talaga bang di mo na ako maalala?”
Ano ba naman
yan! Di ko naman pwede sabihin ng bara-bara na “Sorry! May amnesia kasi ako
eh.” kasi di naman ako sigurado kung mabait at trustworthy ‘tong tao na’to
o hindi. Safety precautions kumbaga.
“Basta!
Magkikita naman siguro tayo sa school. Dun na lang tayo mag-usap ha? Sige uwi
na ako, maaga pa kasi yung pasok bukas.”
“Sige.
Angel.....ano.....ingat ka ha? Sige!”
“W-wait!”
Lumingon
naman ulit siya.
“Bakit?”
“Pwedeng....secret
muna natin na nagkita tayo dito? Pwedeng wag mo muna sabihin kahit kanino na
nakita mo na ako? O na nalaman mong b-buhay ako?”
Geez....
Kumunot ang
noo niya....at ilang segundo pa ang lumipas bago niya ako ginantihan ng ngiti.
“Sure
thing!”
At nagsimula
na siyang tumakbo. Ako naman sinundan ko lang siya ng tingin hanggang sa
nakatawid na siya. Lumingon pa nga siya eh kaya kumaway na lang ako.
‘GRABE’........word of the day.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
“Neth, ano
pala yung gagawin natin sa presentation natin sa OSWALDS bukas?”
Haaayyy
inaantok pa ako. Di kasi ako masyadong nakatulog kagabi dahil sa kakaisip dun
sa lalaking na-meet ko sa 7eleven.
*sigh*
“Neth?”
Dapat ko ba
siyang pagkatiwalaan? Kilala niya ako pero ako, ni pangalan nga niya hindi ko
alam. To think na nasa iisa kaming school. There’s a big possibility na magkita
kami ulit.
*sigh*
*tapik
tapik*
“H-ha?” Anggulat ko naman kay Jane. Tinapik
kasi niya ang magkabilang pisngi ko.
“Bakit
Jane?”
“May
problema ka ba? Tungkol ba yun sa reflection paper mo? Sorry talaga
kahapon ah.”
Ngek. Baliw
talaga ‘tong si Jane.
“Pasaway!
Ayos lang yun! Dapat nga di mo problemahin yun isa pa ako talaga dapat tumapos
nun.”
“Kahit na
ba. Syempre nangako pa rin ako na tutulungan kita tapos ayun, wala man lang
akong naitulong.”
Bakit ba
masyadong mabait ‘tong si Jane? That’s why I love her! Sa totoo lang hindi siya
katulad ng mga mayayaman naming blockmates na......ah basta! You know what I
mean.
“De! Wag mo
na isipin yun nuh ka ba! Haha”
“Neth, sila
Grace pati si Al nagsisimula nang magpractice. Kakanta raw kasi sila bukas.
Tayo ba? Anong gagawin natin?”
Oo nga pala!
Yung presentation namin sa OSWALDS! Bakit ba nalimutan ko ang bagay na yun!
“Ano kaya
kung kumanta na lang din tayo? Ayos lang ba Neth?”
Hmm...okay
lang sa akin. Hindi naman siguro kapangitan boses ko. I mean pwede nang
pagtyagaan! XD
“Okay lang
saken. Pero wala akong alam tugtugin na instrument eh.”
“Ako na lang
tutugtog! Hmm....pero anong kanta?”
Ano nga ba?
Hindi rin kasi ako masyadong mahilig sa mga kanta eh. Haha pasensya naman medyo
makaluma ako! Haha
Biblical
studies pala ang class namin ngayon pero yung professor namin di pa dumadating.
15 minutes na nga wala pa rin siya. Pero kahit wala kaming prof. kailangan pa
rin naming magstay dito sa loob ng room. Patakaran kasi sa loob ng academy.
Lumingon ako
sa mga blockmates ko. Well kung matatanong niyo lang naman, nandito ako sa
harapan at nakaupo sa teacher’s table na naglalaman sa loob ng monitor at cpu.
Salamin kasi ang cover kaya kita yung loob. Si Jane naman nakatayo, katabi ko.
Napansin ko
naman na ang iba kong mga blockmates ay lumabas. Siguro bibili ng pagkain. Ang
iba naman naggigitara, nagpapractice na siguro para bukas. Yung iba naman
nagbabasa, nagkukwentuhan, natutulog, at tulala. Haha oh ayan inisa-isa ko na
talaga! Haha. Dumako naman ang paningin ko sa grupo nila Phin. Si Ren
nakatungo, si Phin nagbabasa ng libro, at si Geff tulala. (KILALA KO NA SILA!
HAHA)
Binalik ko
na ang tingin ko sa harapan habang nag-iisip ng kanta. Ano nga ba?
“Neth,
excuse lang. May ise-search lang ako sa internet.”
Umalis naman
ako sa pagkakaupo at binuksan namin ang monitor. Naglog-in si Jane at nagsearch
sa google. Nakita kong nagtype siya sa search bar ng ‘songs about
heartbeats’. Hmm...siguro naghahanap na si Jane ng pwede naming kantahin.
Pero bakit heartbeats? Anong meron doon? Love song ba ang kakantahin namin?
Hmm.....
Tinitingnan
ko lang ang ginagawa niya at ang mga lumalabas na result sa monitor. May nakita
kaming kanta na ang title mismo ay heartbeats. WOW! Galing! Haha Sinalpak ni
Jane ang earphones niya sa may CPU at nagshare kami. Pinakinggan namin ang
kanta at.....wala akong masabi. Ang ganda!
Nagkatinginan
kami ni Jane at parehas kaming napangiti.
“Ako na lang
magpa-piano! Ikaw sa first verse and chorus, ako naman sa second verse and
chorus tapos sabay na tayo sa last chorus.”
Matapos
niyang sabihin ‘yan ay lumabas na siya. Ang sabi niya ay may aasikasuhin daw
siya.
Hindi ko
alam pero may parang nag-uudyok sa akin na lumingon kaya lumingon ako. At ang
una kong nakita ay si Geff na nakatingin sa blackboard. Napatingin naman ako
doon at may nakita akong drawing. Ito yung pinagkakaabalahan ni Jane kanina eh.
“M”
Malaking ‘M’
ang nakasulat tapos naka-lettering. Ang ganda nga eh. Tapos bigla akong may
naisip na idugtong sa letter na yun. Ito kasi yung hinahangad ko dati pa pero
doktor na rin kasi ang nagsabi na imposible na ang bagay na iyon para sa akin.
“Miracle”
Ni-lettering
ko rin para maganda. Wala lang, eh sa wala akong magawa eh! Haha
“Miracle?”
PUSANG GALA!
Diyos ko naman! Bakit ba bigla-bigla na lang may nagsasalita sa likod ko!
Pagkalingon ko, nakita ko si Liz pati si Geff na nakatayo sa likod ko’t
nakatingin sa sinulat ko.
“Bakit?” Tapos saka naman sila napatingin sa
akin. Sa totoo lang they’re acting pretty weird. Yung mga facial expressions
kasi nila kakaiba. Anong meron sa word na ‘Miracle’?
“Si Aya ba
nagsulat nyan?” Tanong
ni Liz na hindi ko maintindihan ang ekspresyon ng mukha.
“Oo,
kaso—” -_-
bigla akong tinalikuran ni Liz sabay takbo. Bastusing bata oh, di pa ako tapos
sa sasabihin ko eh.
“Di ba ikaw
ang nagsulat nyan?” Tanong naman nitong isa.
“Ako nga,
pero si Jane yung nagsulat nung ‘M’. Ito namang si Liz di muna ako pinatapos
magsalita!”
Napatingin naman
ako kay Geff, well nung nagsasalita kasi ako doon ako nakatingin sa dinaanan ni
Liz, at nakita ko siyang seryosong nakatingin sa akin.
“B-bakit?” Bakit ba ang big deal masyado ng
miracle na yan?! Dyosmiyo!
“Nothing.” Tapos tinalikuran na rin niya ako
pero tinapik muna niya si Phin sa balikat na para bang nagpapaalam at saka siya
lumabas.
Ang weird ng
mga tao ngayon, sa totoo lang. -_-
Dahil
naistorbo si Phin sa binabasa niya ay hininto muna niya iyon at tumingin sa
paligid. Kababalik lang yata niya galing sa imagination land! Haha. Tapos
nabaling ang atensyon niya doon sa nakasulat sa board, at hindi na ako
magtataka kung ano ang nakita niya.
Don’t tell
me.......
“Miracle?”
......great
-_-
Kumunot ang
noo niya habang nakatingin doon at mayamaya ay sa akin naman siya tumingin pero
di rin naman iyon nagtagal at NAGWALK-OUT NA RIN SIYA!
Ano bang
meron sa sinulat ko?! Tsk....mabura na nga! Mamaya lahat na ng blockmates ko eh
magwalk-out na rin! Sige, tawa lang. -_-+
Palabas na
ako ng room namin, dahil nakuuu! Iniwanan na ako ng mga babaeng yun! Hahanapin
ko na lang sila dahil ayoko namang magmukmok doon sa upuan ko tapos o.p.mats.
Eksaktong pagliko ko sa pintuan ang bigla namang pagpasok ng isang blockmate
namin. Tendency? Malamang nagkabanggaan!
“Sorry!”
T__T patay.
Mukhang lalaki yung nabangga ko, eh sa malaki ang katawan eh.
Pagkatingala
ko, nakita ko ang dala niyang inumin na galing yata sa vendo tapos doon sa
damit niya.
O__O
Lastly,
tumingin ako sa mukha niya at........
.....sobrang
galit na mukha ni Vargas boy ang bumulaga sa akin. >__<
Huhu...what
did I just do?
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------